...ornitofo-dinges....
Door: t
Blijf op de hoogte en volg terri
15 December 2017 | Nieuw Zeeland, Te Anau
“nou mams, papa gaat bungeejumpen en jij hebt hier telkens je droomontbijt. Dat is toch heel eerlijk verdeeld qua angstige momenten hè?” Gna Gna…Dankjewel zoon!
In het land van het schaap, zou deze mams die schaapjes toch liever wensen ’s ochtends buiten aan de ontbijttafel en op de stoelleuning, dan de schare eenden die zich nu steevast elke morgen kwetterend aandient om te kijken of ze ook een hapje mogen.
“Ja, ze heeft het niet zo op beesten die de lucht in kunnen…” “Yes, she has it not so on animals who can stijg up…”
…..Oh en kijk eens hoe prachtig die veren, oh en het is een mannetje want die zijn mooier, oh en hij rekt zich uit…..Oké guys, mams hier concentreert zich even ontzettend op haar cracker met kaas.
Waar waren we gebleven…
Oh ja, Rotorua. 2 Weken geleden alweer.
Sindsdien……
- Zagen we geisers de lucht in spuiten, bubbelende modderpoelen en stinkend warme zwavelgaten in Rotorua. Alwaar gids Sebas ons met uitleg in de hand langs alle interessantigheden loodste.
- Zogen Mees & Sebas zich vol informatie in het geweldige museum van Wellington: Te Papa.
Zo’n 6 uur lang non stop enthousiasme, geweldig!
- Klapten de jongens om het hardst bij het zien van de optredende circusfamilies tijdens het Extravanganza Festival in de haven van de hoofdstad.
- Wilde de camper niet starten toen alles de veerboot af moest bij aankomst op het prachtige Zuidereiland. Eveneens overgestoken vrachtwagens vol schapen moesten onze vrachtwagen ontwijken om van de boot af te komen….aaarghgh….Toen uiteindelijk de startkabels bijna waren gepakt, kwam het dieseltje weer op gang. We hebben het er niet meer over…(wie liet dat lampje buiten bij de deur aanstaan?...)
- Liep Mees ook vol trots de 6,5 kilometer van de Abel-Tasman-Track door de bergen mee.
Op de heenweg per watertaxi begeleid door dolfijnen en zeehonden.
Het ik-kan-het-gevoel zorgde er ook voor dat hij, net als z’n grote broer, als een volleerde mini-berg-geit, de klim naar de Fox Gletsjer maakte.
- Kwam ook hier, inclusief filmpje, de Sint even aan. Wat een sterk paard is het ook, die Amerigo.
- Jumpte Jan vol overgave bungee van de brug in Queenstown. Inclusief t-shirt, getuigschrift en I-did-it-gevoel. En zipte Sebas daarna met hem pijlsnel over een bergketen.
“Echt leuk, maar toch jammer dat bungeejumpen nog niet mag als je 8 bent..”
“Uh, ahum, ja jongen, dat vind ik ook..”…
“over 2 jaar ben ik 10, dan mag het wel, zullen we dan even teruggaan?”…dussss
……en zagen we superleuke foto’s en filmpjes van sneeuwvrouwen en mannen in het fijne witte Nederland. Gaaf!
Over een paar weekjes komen we weer meedoen!
Voor nu heel veel liefs
en tot gauw,
uit Te Anau
In het land van het schaap, zou deze mams die schaapjes toch liever wensen ’s ochtends buiten aan de ontbijttafel en op de stoelleuning, dan de schare eenden die zich nu steevast elke morgen kwetterend aandient om te kijken of ze ook een hapje mogen.
“Ja, ze heeft het niet zo op beesten die de lucht in kunnen…” “Yes, she has it not so on animals who can stijg up…”
…..Oh en kijk eens hoe prachtig die veren, oh en het is een mannetje want die zijn mooier, oh en hij rekt zich uit…..Oké guys, mams hier concentreert zich even ontzettend op haar cracker met kaas.
Waar waren we gebleven…
Oh ja, Rotorua. 2 Weken geleden alweer.
Sindsdien……
- Zagen we geisers de lucht in spuiten, bubbelende modderpoelen en stinkend warme zwavelgaten in Rotorua. Alwaar gids Sebas ons met uitleg in de hand langs alle interessantigheden loodste.
- Zogen Mees & Sebas zich vol informatie in het geweldige museum van Wellington: Te Papa.
Zo’n 6 uur lang non stop enthousiasme, geweldig!
- Klapten de jongens om het hardst bij het zien van de optredende circusfamilies tijdens het Extravanganza Festival in de haven van de hoofdstad.
- Wilde de camper niet starten toen alles de veerboot af moest bij aankomst op het prachtige Zuidereiland. Eveneens overgestoken vrachtwagens vol schapen moesten onze vrachtwagen ontwijken om van de boot af te komen….aaarghgh….Toen uiteindelijk de startkabels bijna waren gepakt, kwam het dieseltje weer op gang. We hebben het er niet meer over…(wie liet dat lampje buiten bij de deur aanstaan?...)
- Liep Mees ook vol trots de 6,5 kilometer van de Abel-Tasman-Track door de bergen mee.
Op de heenweg per watertaxi begeleid door dolfijnen en zeehonden.
Het ik-kan-het-gevoel zorgde er ook voor dat hij, net als z’n grote broer, als een volleerde mini-berg-geit, de klim naar de Fox Gletsjer maakte.
- Kwam ook hier, inclusief filmpje, de Sint even aan. Wat een sterk paard is het ook, die Amerigo.
- Jumpte Jan vol overgave bungee van de brug in Queenstown. Inclusief t-shirt, getuigschrift en I-did-it-gevoel. En zipte Sebas daarna met hem pijlsnel over een bergketen.
“Echt leuk, maar toch jammer dat bungeejumpen nog niet mag als je 8 bent..”
“Uh, ahum, ja jongen, dat vind ik ook..”…
“over 2 jaar ben ik 10, dan mag het wel, zullen we dan even teruggaan?”…dussss
……en zagen we superleuke foto’s en filmpjes van sneeuwvrouwen en mannen in het fijne witte Nederland. Gaaf!
Over een paar weekjes komen we weer meedoen!
Voor nu heel veel liefs
en tot gauw,
uit Te Anau
-
17 December 2017 - 06:03
Mieke:
Wat een heerlijke verhalen en avonturen weer! Ik geniet gewoon met jullie mee hier! En wat knap van de jongens dat ze zo'n flinke tochten doen! Dan zie je vaak zoveel moois..
geniet nog maar lekker, want het gaat zo snel!
Groetjes Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
